آبتین گل پسر مامان

سلام پسر خوبم از سالهایی که برات می نوشتم خیلی گذشته و این مدت چقدر اتفاق خوب و بد افتاد که هرگز قلمی نشدن و  تو دلم موندن ... انگار همین دیروز بود تمام این دلنوشته ها و اشکها و لبخندها ! امروز خیلی اتفاقی اینجا رو ورق زدم و چقدر دلتنگتم ...دلتنگ روزهایی که خوبترین لحظات خدا بودن ... دارم فکر میکنم یک انسان چه قدر میتونه ظرفیت داشته باشه برای عشق؟اصلا حدی براش متصور نیستم هرگز از من نپرس چقدر دوستم داری ؟ چون هیچ پاسخی براش ندارم. یعنی هیچ پاسخی براش وجود نداره ... بی نهایت رو چطور میتونم برات شرح بدم ؟ عاشقتم یگانه ترین یار من و بابا....عاشقتم!